بهترین مشاور

تحقیقات جدید بهترین شواهدی را در اختیار شما قرار می دهد که اضطراب و تحریک دیر روز در بعضی از بزرگسالان نهادینه شده قدیمی، به ویژه افرادی که دچار زوال عقل هستند، دارای یک پایه بیولوژیکی در مغز است.

این یافته ها می تواند به توضیح "سونوگرافی" یک سندروم که در آن افراد سالخورده سطح اضطراب، تحریک، فعالیت کلی و دلیریم را در اواخر بعد از ظهر و شب قبل از اینکه به طور معمول به رختخواب برسد، نشان می دهد.

تریسی Bedrosian، نویسنده اصلی مطالعه و دانشجوی دکترا در علوم اعصاب در دانشگاه ایالتی اوهایو گفت: "این یک مشکل بزرگ برای مراقبت کنندگان است. بیماران می توانند تهاجمی و بسیار متضاد باشند."

مشاوره تلفنی

"چندین مطالعات بالینی انجام شده در زمینه ثبت سحر و جادو وجود دارد، اما تا کنون تحقیقات در حیوانات انجام نشده است تا ببینند که در مغز برای توضیح این چه اتفاقی می افتد."

این مطالعه جدید نشان داد که موش های سالم در مقایسه با موش های میانسال مانند ساعات خواب در انسان، ساعت ها قبل از خواب معمولی بیشتر فعالیت و رفتار اضطراب بیشتری را نشان می دهند.

در این موش های سالم، محققان تغییرات در قسمت های مغزشان را با توجه، احساسات و تحریک پذیری متوجه شدند، که می تواند با رفتارهایی که در سحر و جادو دیده می شود، مرتبط باشد.

علاوه بر این، موش هایی که به لحاظ ژنتیکی برای بیماری آلزایمر طراحی شده اند، همچنین قبل از خواب اضطراب بیشتری نسبت به سایر موش ها نشان دادند.

رندی نلسون، یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: "برخی از مردم استدلال می کنند که خلع سلاح می تواند به واسطه افزایش ناامیدی از افراد مسن که قادر به برقراری ارتباط با نیازهایشان در طول روز و یا عوامل دیگر نیستند، توضیح داده شود. استاد علوم اعصاب و روانشناسی در ایالت اوهایو.

"اما یافته های ما نشان می دهد که یک پدیده واقعی در اینجا وجود دارد که دارای مبانی بیولوژیکی است."

این مطالعه در نسخه اولیه آنلاین مقالات آکادمی ملی علوم ظاهر خواهد شد .

در اولین آزمایش، محققان، موش های بزرگسالان (7 ماهه) با موش های سالم (29 ماهه) را که در 80 سالگی شبیه انسان بودند مقایسه کردند.

نتایج نشان داد که در دو تا سه ساعت، موش های سالم به طور معنی داری بیشتر از موش های سالم بودند تا به طور معمول به خواب می رفتند.

باندروسیان گفت: "موش های میانسال دارای یک الگوی مشخص از فعالیت بودند، با سه قله فعالیت در طول ساعات بیداری خود."

اما موش های سالم دارای ریتم مسطح بودند که در آن سطح فعالیت خود را در طول دوره فعال خود نشان دادند. "

این بدان معنی است که در شب، زمانی که موش های میانی در مقایسه با سطح فعالیت اوج خود را کاهش می دهند، موش های سالم همچنان ادامه می یابند.

موش ها در دو حالت مختلف در طول ساعات بیداری خود برای رفتارهای اضطراب مانند آزمایش شدند. موش ها در یک پیچ و خم قرار داده شدند که در آن آنها مجاز به کشف مناطق باز شده بودند - که بیشتر باعث ایجاد اضطراب می شوند - یا در مناطق محصور پنهان می شوند.

موش های میانسال در هر دو زمان روز، سطوح اضطراب را نشان دادند. با این حال، باندوزویان گفت که موش های سالمی در هنگام زودرسی قبل از اینکه به خواب رفته اند، اضطراب بیشتری داشته باشند.

داستان های مربوطه

·         نقشه جدید مغز نوزاد ممکن است به تشخیص زودرس اوتیسم کمک کند

·         استاد دانشگاه KU می گوید وعده اتصال رابط مغز و کامپیوتر به کمک و برقراری ارتباط برقرار می کند

·         اختلال مانع خونریزی مغزی می تواند منجر به کاهش شناختی مرتبط با سن شود

در مغز موش سوری نیز در مقایسه با موشهای میانسال اختلاف نظر وجود داشت. محققان به طور خاص در سیستم کولینرژیک نگاه کردند، زیرا از دست دادن عملکرد در این سیستم با علایم دمانس و بسیاری از تغییرات روزانه در ارتباط با پیری همراه است.

یافته ها در موش سوری نشان دهنده بیان بیشتر آنزیم خاص استیل کولین استراز - قبل از خواب نسبت به روز قبل بود. سطح بالایی از این آنزیم با اضطراب و تحریک همراه است.

با این حال، در موش های میانسال، در بیان این آنزیم، تفاوت های روزمره وجود نداشت.

نلسون خاطرنشان کرد که داروهایی که برای کنترل سطوح استیل کولین استراز مورد استفاده قرار می گیرند، گاهی در بیماران مبتلا به بیماری دمانس مورد استفاده قرار می گیرند، هرچند شواهد تحقیقاتی مبنی بر این که در واقع اثری بر عوارض جانبی وجود ندارد، استفاده می شود.

نلسون گفت: "این داروها برای مقاصد دیگر تجویز شد، اما به نظر می رسید که بیماران را آرام می کند. اکنون شواهدی وجود دارد که چرا این کار می کند."

محققان همچنین اختلاف نظر در بیان دو پروتئین دیگر در مغز موش های سالم که همچنین با اختلالات رفتاری مرتبط هستند، پیدا کردند.

"همه این نتایج همگرا هستند که نشان می دهند تغییرات در سیستم های کولینرژیک موش های سالم وجود دارد که ممکن است به نشانه های اضطراب و آگاهی که ما آنها را مستند کرده است، کمک کنیم."

در آزمایش دیگری، محققان از موشهایی استفاده کردند که به صورت ژنتیکی برای تولید بیماری آلزایمر در مغزشان طراحی شده بودند. آنها در 9 ماهگی به موشهای مشابه نوعی وحشی از همان سن مقایسه شدند.

موش های مشابه آلزایمر وقتی که قبل از اینکه به طور معمول در خواب بمانند، بیشتر رفتارهای اضطراب شان را نشان می دهند، در مقایسه با زمانی که قبل از بیدار شدن در معرض آزمایش قرار گرفتند، رفتار بیشتری نشان دادند. محققان اظهار داشتند که این امر با انعطاف پذیری در انسان سازگار است.

با این حال، موش های وحشی نوعی تفاوت در سطوح اضطراب بر اساس زمان روز آزمایش نداشتند.

نلسون گفت، یکی از نظریات مربوط به خلع سلاح، این است که آن را به اختلالات که اغلب در ساعت های بیولوژیکی افراد مسن رخ می دهد، جایی که دوره های خوابشان از خواب بیدار می شود، وابسته است.

برای آزمایش این نظریه، محققان همچنین موش های سالم با ملاتونین را برای چهار هفته به منظور کمک به تحکیم ریتم های روزانه خود تجدید نظر کردند. با این حال، این درمان برای کاهش اضطراب در موش کار نمی کند.

نلسون گفت که تنها ملاتونین ممکن است کار نکند، زیرا با اختلالات سیستم کولینرژیک که در این مطالعه شناخته شده نیست، مقابله نمی کند.

وی گفت: "ما باید مطالعه کنیم که درمان اختلال کولینرژیک به تنهایی یا در ترکیب با درمان ملاتونین، به درمان علائم سندرم کمک خواهد کرد."