توهم بصری جدید بر روی یک رمز و راز قدیمی که در مورد نحوه کارکرد مغز از اشیاء 3D از اشیاء، روشن شده است
همانطور که ممکن است صدای سرگیجه باشد، این تصور که ما در یک جهان سه بعدی زندگی می کنیم، در واقع ساخت مغزی مغزی است. هنگامی که ما به چیزها نگاه می کنیم، جهان بر روی شبکیه پیش بینی می شود و اطلاعات مربوط به بعد سوم از بین می رود - شبیه زمانی است که یک شیء 3D یک سایه روی یک دیوار مسطح، 2D ایجاد می کند. به نحوی مغز قادر به بازسازی ابعاد سوم از تصویر است، به ما اجازه می دهد که یک جهان 3D متقاعد کننده را تجربه کنیم. گروهی از دانشمندان دانشگاه گیزن ییل و موسسه ماکس پلانک Cybernetics بیولوژیک در T-Bingen اخیرا کشف کرده اند که چگونه سلولهای قشر بینایی ممکن است به حل این رمز و راز کمک کنند. آنها الگوهای خاص 2D طراحی شده برای تحریک سلول های عصبی خاص زمانی که ما به آنها نگاه می کنیم. آنها دریافتند که نتیجه یک توهم واضحی از شکل سه بعدی است.
رولاند فلمینگ، استاد روانشناسی دانشگاه گیزن، توضیح می دهد: "ما تصاویر را با ایجاد سر و صدایی تصادفی و نقاشی در تصویر در الگوهای خاص ایجاد کردیم. این نقاشی کمی مشابه نقاشی انگشت است." "نحوه از بین بردن بافت، نحوه رفتار بافت در دنیای واقعی 3D نیست. اما به ما اجازه می دهد تا به صورت انتخابی سلول های پیچیده در محور بصری تحریک کنیم که جهت گیری 2D محلی الگوهای الگوهای شبکیه را اندازه گیری می کند "
این سلولها که کشف آنها منجر به جایزه نوبل برای دیوید هوبل و تورستن ویزل شده است، اغلب به عنوان آشکارسازهای لبه به عنوان "مرزهای لبه" در تصویر پاسخ می دهند. معلوم نشد که این سلول ها میتوانند نقش کلیدی در برآورد شکل 3D بازی کنند.
داستان های مربوطه
· مطالعه مشخص تغییرات عصبی خاص مربوط به آسیب مغزی آسیب دیده است
· محققان با استفاده از مغز connome برای ارزیابی نتایج عود بیماری آلزایمر بازخوانی می کنند
· مطالعه بر اصلاح نانوذرات لیپیدی برای هدفمند کردن سلول های مغزی تمرکز دارد
هاینریش B-lthoff، مدیر بخش ادراک، شناخت و عمل انسان در مؤسسه مکس پلانک می گوید: "ما از مردم خواسته بودیم که پروب های کوچک را برای گزارش آنچه که مشاهده می کردند، تنظیم کنیم." برای Cybernetics بیولوژیکی. "آنچه قابل توجه است این است که نتایج نزدیک به پیش بینی های یک مدل بر اساس پاسخ های سلولی نزدیک است".
نویسندگان معتقدند قوی ترین شواهدی که نشان می دهد سلول ها از یک آزمایش است که در آن شرکت کنندگان در یک زمان به 30 ثانیه در یک زمان نگاه کردند، برای تغییر نحوه پاسخ سلول ها. سازگاری حاصل شده باعث ایجاد صدای تصادفی می شود که معمولا به نظر می رسد کاملا صاف و به نظر می رسد مانند یک شکل 3D خاص.
"این یک نوع اثر پس از آن است، کمی شبیه زمانی که شما در یک آبشار خیره به مدت زمان، سازگاری می سازد چیزهایی که به نظر ایستاده مانند آنها در جهت مخالف حرکت می کنند. به جز در اینجا، پس از اثر باعث می شود که صدای نگاه 3D،" دانیل Holtmann-Rice، که در حال حاضر در Ph.D. در دانشگاه ییل است. "ما فکر نکردیم که این کار را انجام دهد. برای اولین بار داده ها بسیار هیجان انگیز بود، در حالی که ما می توانستیم شکل های پیش بینی شده در تنظیمات شرکت کنندگان را به وضوح ببینیم."
نویسندگان در حال حاضر در تعمیم یافته ها به سایر انواع اطلاعاتی درباره شکل 3D مانند سایه و برجسته هستند.