بهترین مشاور

مطالعه جدیدی توسط محققان دانشگاه مک گیل و دانشگاه بریتیش کلمبیا نشان می دهد که موش ها، مانند انسان، از طریق علامت های صورت بیان می کنند.

پروفسور مک ژیل پروفسور جفری مگیل، پروفسور روانشناسی UBC، کنت کریگ و تیم های مربوطه خود را کشف کرده اند که در مواجهه با محرک های شدید درد، موش ها به طرق مشابه انسان ها ناراحتی را از طریق علامت های صورت نشان می دهند. مطالعه آنها، که در روز 9 مه در مجله Nature Methods منتشرشده است ، جزئیات توسعه یک مقیاس گریماس ماوس را نیز ارائه می دهد که می تواند درمان های بهتر برای انسان ها را بهبود بخشد و شرایط حیوانات آزمایشگاهی را بهبود بخشد.

روانشناسی کودک

از آنجاییکه تحقیقات در زمینه درد مبتنی بر مدلهای جوندگان بسیار متمرکز است، اندازه گیری دقیق درد در درک بیشترین علائم فراوانی و مهم درد مزمن، یعنی درد خودبه خودی، بسیار مهم است.

داستان های مربوطه

·         مطالعه زهر زردرنگ مرغ می تواند منجر به درمان بهتر برای درد شود

·         مطالعه: 11٪ از بیماران مبتلا به IBS-D زمانی که وضعیت آنها بد است، از تفکر خودکشی رنج می برند

·         تگزاس مردانه توسط کوسه ضرب و شتم با عفونت باکتری های گوشتی درمان می شود

Mogil می گوید: "ماوس گریماس مقیاس یک سیستم اندازه گیری فراهم می کند که هر دو سرعت بخشیدن به توسعه مسکن های ضد بویژه برای انسان ها، بلکه از بین بردن رنج غیر ضروری از موش آزمایشگاهی در تحقیقات زیست پزشکی است." "همچنین به طور کلی برای بهبود مراقبت دامپزشکی به طور کلی وجود دارد."

این اولین بار است که محققان موفق به توسعه مقیاس برای اندازه گیری واکنش های خود به خودی در حیوانات است که شبیه پاسخ های انسانی به همان حالت دردناک است.

Mogil، دانشمند فارغ التحصیل دیل لانگفورد و همکارانش در آزمایشگاه ژنتیک درد در McGill، تصاویری از موش قبل و بعد از محرک های متوسط ​​را تجزیه و تحلیل کردند، مثلا تزریق مواد التهابی رقیق، که معمولا در سراسر جهان برای حساسیت درد در جوندگان استفاده می شود. محققان گفتند که سطح درد مطالعه شده می تواند قابل مقایس با یک سردرد یا درد ناشی از انگشت التهابی و تورم باشد که به راحتی با آنتی بیوتیک های رایج نظیر آسپرین یا تیلنول درمان می شود.

سپس Mogil تصاویر را به آزمایشگاه کریگ در UBC فرستاد، جایی که کارشناسان برنامه نویسی صورت از آنها برای توسعه مقیاس استفاده می کردند. تیم کریگ پیشنهاد کرد که پنج ویژگی چهره به ثمر برساند: محکم کردن مدار (بستن چشم)، بینی و پوسیدگی شکم و موقعیت گوش و ویسک با توجه به شدت محرک. آزمایشگاه کریگ قبلا مطالعه صورت بیان را به عنوان استاندارد برای ارزیابی درد در نوزادان انسانی و دیگران با محدودیت های ارتباطی کلامی انجام داده است. این کار نمونه ای از ترجمه "بالکن به بالش" است که در آن تکنیک شناخته شده در گونه ما مناسب است برای استفاده در آزمایشات آزمایشگاهی.

آزمایش های مداوم در آزمایشگاه بررسی خواهد کرد که آیا این مقیاس به همان اندازه در سایر گونه ها کار می کند یا اینکه داروهای ضد درد به موش ها پس از عمل جراحی خوب در دوزهای معمول تجویز می کنند و اینکه آیا موش ها می توانند به نشانه های درد ناشی از موش های دیگر پاسخ دهند.