حمایت روانشناختی و مهارت های مقابله ای جدید به بیماران در معرض خطر بالای درد مزمن کمک می کند و استفاده از مواد مخدر درازمدت و با دوز بالا باعث تضعیف مواد مخدر می شود و زندگی آنها را با فعالیت هایی که به آنها معنادار و شاد است، بازسازی می کند.
مطالعه 343 بیمار پس از جراحی تحت درمان با یک برنامه درمانی روان درمانی چندرسانهای مبتنی بر چندرسانه ای در بیمارستان عمومی تورنتو (TGH)، شبکه بهداشت دانشگاه (UHN)، دریافت که همه بیماران کاهش درد و اضطراب در مطالعه دو ساله، اما کسانی که خدمات روانشناختی دریافت می کردند، کاهش مصرف مواد مخدر را بیشتر کرده و روحیه آنها بهبود یافته است.
مطالعه "پذیرش و تعهد درمان برای مدیریت درد و استفاده از مواد مخدر بعد از جراحی عمده: نتایج اولیه از خدمات درد درمانی بیمارستان عمومی تورنتو" امروز در مجله کانادایی درد ، توسط نویسنده اول محمد اعظ، Ph.D. کاندید در دانشگاه یورک و نویسندگان ارشد دکتر جول کاتز، دانشمند وابسته، موسسه تحقیقات بیمارستان عمومی تورنتو (TGHRI) و دکتر هانس کلارک، مدیر خدمات درد انتقالی در TGH، UHN و پژوهشگر بالینی TGHRI.
اگر چه رویکرد روانشناختی برای کمک به بیماران در مقابله با درد پیش از این مورد استفاده قرار گرفته است، در این مطالعه، رمان جدید، استفاده ترکیبی از یک رویکرد روان شناختی خاص با تمرین مراقبه ذهن آگاهی است تا به بیماران از مصرف دوزهای بالا از مواد مخدر کمک کند و دچار درد شدید و معلولیت
دکتر آلیزا وینریب، یکی از نویسندگان مقاله و یک روانشناس بالینی که این نوآوری را توسعه داده است، می گوید: "اگر ما کمترین تعداد بیماران مبتلا به مواد مخدر را کاهش دهیم، اما آنها را غیرفعال می کنیم و قادر به زندگی آنها نیستیم، این مفید نیست." برنامه روانشناسی و آن را به بیماران جراحی در TGH می آموزد. "بیماران می توانند یاد بگیرند که درد خود را به شیوه ای متفاوت به کار گیرند، و آن را کم اهمیت تر می کند. آنها نباید به داروهایشان وابسته باشند."
بیماران در این مطالعه بیشترین خطر ابتلا به درد مزمن و استفاده از دوزهای بالای دوز مصرفی پس از جراحی بزرگ را داشتند. همه افراد در TGS در طول سالهای 2014 تا 2016 از خدمات انتقال درد (TPS) استفاده کردند. TPS اولین برنامه بیمارستانی یکپارچه، جامع و بلند مدت درمانی پس از جراحی از نوع خود است.
بیماران مبتلا به اپیویید با دوزهای بالا که مایل به کاهش درد و رفع درد هستند، به عنوان بخشی از درمان در TPS به روانشناس بالینی مراجعه کردند. آنها دچار درد مزمن پس از جراحی، درد مزمن قبل از آن، افسردگی بالینی، مصرف مواد افیونی مشکوک یا بالاتر از حد انتظار، و مشکل در مقابله با درد بودند.
این بیماران مهارت های مقابله ای مبتنی بر پذیرش و تعهد درمان (ACT) را آموزش دادند. به جای تمرکز صرفا بر کاهش شدت درد، این روانشناسی بیماران را تشویق می کند تا در فعالیت های معنادار زندگی شرکت کنند، در حالیکه باعث افزایش آگاهی و پذیرش تجربیات دشوار مانند درد می شود.
بیماران می توانند این مهارت ها را در سه یا چهار جلسه آموزش داده و با تعیین اهداف شخصیتی معنی دار، رعایت و توصیف درد و افکار و احساسات با درد، شناسایی رفتارهای اجتناب و ردیابی نحوه افزایش درد، اختلال و دخالت در توانایی زندگی به طور کامل
نتایج مطالعه بین دو گروه نشان داد که هر دو آنها شدت درد، علائم اضطراب و مصرف مواد مخدر را کاهش دادند. اما بیماران که در برنامه روانشناسی شرکت کردند - که در ابتدا گزارش شد مصرف مواد افیونی، اضطراب، افسردگی و حساسیت نسبت به درد بیشتر، کاهش مصرف مواد افیونی، افسردگی و اختلالات کمتر در زندگی روزمره آنها به علت درد آنها بیشتر از آن دسته از بیماران که به تنهایی درمان درمان دارویی TPS را دریافت کردند.
داستان های مربوطه
· ویروس ها نشان می دهند که باعث اختلال روده و درد شکمی می شوند
· نظرسنجی: 2.5 میلیون نفر هر روز در انگلستان درد زایمان را تجربه می کنند
· مطالعه زهر زردرنگ مرغ می تواند منجر به درمان بهتر برای درد شود
دکتر وینبر خاطرنشان می کند: "درد در بدن شما وجود دارد و درد در قلب شما وجود دارد که قادر به انجام کارهایی نیست که دوست دارید." "ما می توانیم مردم را به سمت آنچه که برای آنها اهمیت دارد، کمک کنیم، حتی از طریق درد و رنج آنها. ما می توانیم به مردم کمک کنیم تا دردشان را از دست ندهند."
پل راس، 60 ساله، طی 35 سال گذشته 13 عمل جراحی داشته است که موجب درد شدید مزمن و تجویز دوزهای بالا هیدرومورفون می شود که برای درمان درد شدید است که توسط سایر مواد مخدر کنترل نمی شود. برای پنج سال گذشته، او می خواست از مصرف مواد مخدر جلوگیری کند و دوز خود را به تنهایی کاهش داد. اما او نمیتوانست خودش را به طور کامل از بین ببرد.
او به یاد می آورد: "من شش بار شب بیدار شدم تا خودم تزریق کنم، اما من هیچ وقت دردش را نداشتم، افزود که او دوز خود را تزریق کرد، زیرا نمی توانست دارو را به صورت قرص مصرف کند. "من نمی خواهم مثل این باشم. من یک زامبی بودم. این بر زندگی من، خانواده ام، نحوه کارکرد و خلق و خوی من تاثیر گذاشت."
از زمان تبدیل شدن به بیمار در TPS در فوریه 2017، او از استفاده از هیدرومورفون متوقف شده است و به جای آن به برنامه شخصی داروهای جایگزین، جلسات روانشناسی فردی، درمان گروهی و در نهایت یوگا متکی است. در حالیکه او هنوز دوره های درد را تجربه می کند، اکنون مهارت های لازم برای مدیریت آن را دارد و زندگی فعال و غیر فعال را تجربه می کند.
با وجود درد من، این برنامه به من ابزاری برای زندگی کاملتر داده است. تمرکز ذهنی می دهم؛ می توانم با افرادی که مرا درک می کنند صحبت کنم. برای اولین بار در مدت زمان طولانی، من به جای آنکه به سادگی افزایش opioids، و عملی ابزار برای مقابله با ناامیدی من است. آنها به من امید دادند، "او می گوید.
تخمین زده می شود 15 تا 19 درصد از همه کانادایی ها از درد مزمن و غیر سرطانی رنج می برند، که درد بیش از سه ماه طول می کشد و فعالیت های روزمره آن را مداخله می کند. این عامل اصلی استفاده از منابع بهداشتی و ناتوانی در میان بزرگسالان سالم است.
در انتاریو، پذیرش به برنامه های درمان شده با مشارکت دولتی برای مشکلات مربوط به مواد مخدر از سال 2004 تا 2013، از 79999 به 22232 افزایش یافته است.
دکتر هانس کلارک، استاد استاد در بخش بیهوشی در دانشگاه تورنتو، اشاره می کند که دستورالعمل اخیر ایالات متحده و کانادا برای کنترل استرس درد غیر سرطانی که باید درمان های جایگزین را قبل از مصرف مواد مخدر برای جلوگیری از وابستگی یا اعتیاد انجام داد .
دکتر کلارک می گوید: اطلاعات کمی در مورد بیماران پس از جراحی که حمایت روانشناختی دارند و این که چگونه می توانند به آنها و به طور بالقوه دیگران برای مدیریت درد، مصرف مواد مخدر، اختلال روانی و ناتوانی کمک کنند، وجود دارد. "این مطالعه و کار بالینی ما در TPS نشان می دهد که نقش مهمی در مداخلات غیر از پد تجویز در کمک به بیماران درد و رنج آنها، کاهش اپیوئیدها و سربلند کردن زندگی وجود دارد."
۹ تکنیک برتر در مشاوره ازدواج بر اساس جدیدترین روشهای روانشناسی